Opgewonden en alleen vond ik verlichting in mijn favoriete speeltje

In een moment van intens verlangen reikte ik naar mijn vertrouwde speeltje, de Consolador, om aan mijn behoeften te voldoen. De sensatie was overweldigend, maar het plezier dat het bracht was onmiskenbaar.

Ik voelde me ongelooflijk geil die dag, maar helaas, ik was helemaal alleen. Niemand in de buurt om mijn vleselijke verlangens te bevredigen. Dat was het moment dat ik besloot me tot mijn vertrouwde Consolador te wenden voor wat broodnodige opluchting. Dit is niet zomaar een gewone Consolalor, let wel. Het is een strak, paars en ongelooflijk bevredigend speeltje dat er nooit in slaagt om de goederen te leveren. Met mijn favoriete Arrechita in mijn hand begon ik het ritmisch te strelen, mijn andere hand verkennend over mijn lichaam, de contouren van mijn rondingen doorlopend. De sensatie was intens, bijna overweldigend. Maar ik was vastbesloten mezelf tot het randje en daarbuiten te brengen. Terwijl ik mezelf bleef plezieren, kon ik het niet laten om me de aanraking van een echte partner voor te stellen, het gevoel van hun huid tegen de mijne, de warmte van hun adem in mijn nek. Maar ik duwde die gedachten opzij, me in plaats daarvan concentrerend op de taak die voor handen was. En al snel bevond ik me op het randje, mijn lichaam trillend van verwachting, mijn adem stokte. En toen, met een laatste, wanhopige beroerte, bereikte ik het hoogtepunt, mijn lichaam sidderde van de intensiteit van mijn orgasme.