Ερεθισμένη και μόνη, βρήκα ανακούφιση στο αγαπημένο μου παιχνίδι

Σε μια στιγμή έντονης επιθυμίας, άπλωσα το χέρι μου στο έμπιστο παιχνίδι μου, τον Κονσολαβητή, για να ικανοποιήσω τις ανάγκες μου. Η αίσθηση ήταν συντριπτική, αλλά η ηδονή που έφερνε ήταν αναμφισβήτητη.

Ένιωθα απίστευτη καύλα εκείνη τη μέρα, αλλά αλίμονο, ήμουν ολομόναχος.Κανείς τριγύρω να μην ικανοποιεί τις σαρκικές μου επιθυμίες.Εκεί αποφάσισα να στραφώ στον έμπιστο Κονσολάβο μου για κάποια απαραίτητη ανακούφιση.Αυτός δεν είναι κανένας συνηθισμένος Κονσολαβητής, προσέξτε.Είναι ένα κομψό, μωβ, και απίστευτα χορταστικό παιχνίδι που ποτέ δεν παραλείπει να παραδώσει τα αγαθά.Με την αγαπημένη μου Αρεχίτα στο χέρι, άρχισα να το χαϊδεύω ρυθμικά, με το άλλο μου χέρι να εξερευνά το σώμα μου, ανιχνεύοντας τα περιγράμματα των καμπύλων μου.Η αίσθηση ήταν έντονη, σχεδόν συντριπτική.Ήμουν όμως αποφασισμένος να φέρω τον εαυτό μου στα πρόθυρα και πιο πέρα. Καθώς συνέχιζα να ηδονίζομαι, δεν μπορούσα παρά να φανταστώ το άγγιγμα ενός πραγματικού συντρόφου, την αίσθηση του δέρματος τους πάνω στο δικό μου, τη ζεστασιά της ανάσας τους στο λαιμό μου.Παραμέρισα όμως αυτές τις σκέψεις, εστιάζοντας αντίθετα στο επίμαχο έργο.Και σύντομα, βρέθηκα στα άκρα, με το σώμα μου να τρέμει από προσμονή, την ανάσα μου να κόβεται.Και τότε, με ένα τελικό, απελπισμένο χτύπημα, έφτασα στην κορύφωση, με το κορμί μου να ανατριχιάζει από την ένταση του οργασμού μου.